सिद्धगड

सिद्धगडाचा ट्रेक , पुढील काही फोटोमधुन गडाचं आणि गडाकडे जाणाऱ्या वाटांचं सौंदर्य वर्णन करण्यास पुरेसे आहेत...


केवळ सौंदर्य शब्दच नाहीत वर्णन करायला !!!!



वाटेवरुन दिसणारा गोरखगड

मागे परततांनाची रम्य संध्याकाळ

काही तुकडे

हत्तीची मूर्ती कशी बनवायची?
-सोपं आहे.. दगड घेउन त्यातला हत्तीसारखा न दिसणारा भाग छिन्नीने काढून टाकायचा.

एक सरदारजी बससाठी रांगेत उभा होता. त्याचा क्रमांक चौथा होता.त्याला हवी असलेली बस आली. बस रिकामी होती बर्‍यापैकी. पण सरदारजी बसमधे चढला नाही. मागे सरकला. का?
-बसवर 'दो या तीन..बस्स' लिहीले होते म्हणून.


एकदा हत्ती आणि मुंगी स्कुटरवर जात असतात.
त्याचा अपघात होतो
हत्ती मरतो, पण मुंगी वाचते...
ते कसं काय?
..... कारण तिनी हेलमेट घातलेलं असतं...



केनियामध्ये पोहोण्याचा तलाव बांधला तर त्याचे नाव काय ठेवावे?
"या डुंबा डुंबा"



एकदा एक डास आणि माशी लग्न करतात. त्यांच्या लग्नाला बरेच दिवस होतात पण त्यांना काहिच मूलबाळ होत नाही. का?

.

.

.

.

.

.

कारण ती माशी 'ओडोमॉस' लावून झोपायची .



प्र. : सुईच्या नेढ्यातून हत्ती इकडून तिकडे आणि तिकडून इकडे
पळापळ करत असेल .. तर त्याला कसं थांबवायचं?
उ. : त्याच्या शेपटीला गाठ मारून !

प्र. : एक माणूस काळा शर्ट , काळी पँट , काळा टाय , काळे मोजे , काळे बूट , काळी टोपी आणि दिसायलाही काळा असा रस्त्यानी चाललेला.. समोरून एक काळी गाडी येते आणि रस्ता ओलांडताना हा माणुस त्या गाडी समोर येऊन उभा राहतो आणि त्याच्या अग्गदी जवळ येऊन ती गाडी ब्रेक मारून थांबवली जाते.. अग्गदी थोडक्यात तो वाचतो.. रस्त्यावर लाईट वगैरे लावलेले नसतात.. मग हे कसं काय होतं?
उ. : कारण तेव्हा दिवस असतो !

प्र. : एका शर्यतीत एक मुलगा १५० मिनिटातच शेवटाला येतो आणि एक मुलगा मात्र अडीऽऽऽच तासानी कुठे धपापत शेवटाला येतो. तर कोण जिंकतं?
उ : दोघंही. कारण १५० मिनिट = अडीच तास.

प्र. : एक माणूस खूपच बुटका असतो. त्याचं घर सगळ्यात वरच्या मजल्यावर असतं. तो घरून बाहेर जाताना नेहमीच लिफ्ट वापरायचा पण बाहेरून घरी जायचं म्हटलं तर त्याची गंमत असायची.. ती म्हणजे.. हिवाळ्यात आणि उन्हाळ्यात तो अर्धा भाग लिफ्टनी आणि बाकीचा भाग चालत चालत जायचा.. पण पावसाळ्यात मात्र घरापर्यंत लिफ्टनी जायचा तर असं का?
उ. : त्याची उंची कमी होती .. त्यामुळे त्याला खाली उतरायच्या वेळेस तळमजल्याचं बटन दाबणं जमायचं आणि तो थेट येऊ शकायचा. पण तेच खालून वर जाताना उंचीमुले हात न पुरल्यानी त्याच्या अपेक्षित मजल्याचं बटन दाबता न आल्यानी जेवढा हात पुरेल तेवढं करून ज्या मजल्यापर्यंत जाता येईल तितकं जाऊन तो बाकीचं चालत जायचा.. पण पावसाळ्यात छत्री सोबत असल्यानी त्याला त्याच्या मजल्याचं बटन दाबता येत असल्यानी तो तिथपर्यंत लिफ्ट वापरू शकायचा ! :)




एक माणूस ( तलावात बुडताना): वाचवा, मला पोहता येत नाही; मला पोहता येत नाही.

शेजारुन चाललेला सायकलस्वार चिडतो: काय रे ए, ओरडतो कशाला ? मलाहि पोहता येत नाही, मी ओरडतोय का ?



एकदा एका सुंदर उपवर खेकडीला बघायला एक खेकडा येतो. त्यांची प्रश्नोत्तरे वगैरे होतात. खेकडा पण चांगला असतो. खेकडीला आवडतो. मग शेवटची परिक्षा म्हणून खेकडी खेकड्याला म्हणते, 'चालून दाखव.त्या खांबापर्यंत जा.' खेकडा चालून दाखवतो. अगदी सरळ नाकासमोर चालत जाऊन खांबासमोर थांबतो. खेकडीण त्याला नाकारते. का बरे???
- ती म्हणते 'हा खेकडा दारु पितो.म्हणून सरळ चालतो.' (गृहित: नेहमीची खेकड्याची चाल वाकडी असते.)

पाडगावकर यांची एक सुंदर कविता

दार उघड , दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !
दार असं लावून,
जगावरती कावून,
किती वेळ डोळे मिटून आत बसशील ?
आपलं मन आपणच खात बसशील ?

वारा आत यायलाच हवा,
मोकळा श्वास घ्यायलाच हवा !

दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !

फुलं जशी असतात,
तसे काटे असतात;
सरळ मार्ग असतो,
तसे फाटे असतात !

गाणा~या मैना असतात ;
पांढरे शुभ्र बगळे असतात ;
कधी कधी कर्कश काळे
कावळेच फक्त सगळे असतात !

कावळ्याचे डावपेच पक्के असतील,
त्याचे तुझ्या घरट्याला धक्के बसतील !
तरी सुध्दा या जगात वावरावंच लागतं
आपलं मन आपल्याला सावरावंच लागतं !

दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !

सगळंच कसं होणार
आपल्या मनासारखं ?
आपलं सुध्दा आपल्याला
होत असतं पारखं !

मोर धुन्द नाचतो म्हणुन
आपण का सुन्न व्हायचं ?
कोकीळ सुंदर गातो म्हणुन
आपण का खिन्न व्हायचं ?
तुलना करीत बसायचं नसतं गं,
प्रत्येकाचं वेगळेपण असतं गं !

प्रत्येकाच्या आत एक
फुलणारं फुल असतं ;
प्रत्येकाच्या आत एक
खेळणारं मुल असतं !

फुलणा~या या फुलासाठी,
खेळणा~या या मुलासाठी

दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई, चिऊताई दार उघड !

निराशेच्या पोकळी मधे
काहीसुध्दा घडत नाही !
आपलं दार बंद म्हणुन
कुणाचंच अडत नाही !

आपणच आपला मग
द्वेष करु लागतो !
आपल्याच अंधाराने आपलं
मन भरू लागतो !

पहाटेच्या रंगात तुझं घरटं न्हालं,
तुला शोधीत फुलपाखरु नाचत आलं !
चिऊताई ,चिऊताई,
तुला काहीच कळलं नाही !
तुझं घर बंद होतं,
डोळे असुन अंध होतं !

बंद घरात बसुन कसं चालेल?
जगावरती रुसुन कसं चालेल?

दार उघड, दार ऊघड,
चिऊताई,चिऊताई दार उघड !

मंगेश पाडगावकर